ساده می گویم خدایا دوستت دارم ...

 

به تو من خیره می گردم

به این جنگل ...به این برکه ...به خط نور...

به این دریا ... به قطره های آب ... به این افسون بی همتا ...

چه باید گفت ؟ کمک کن واژه ها را بر زبان آرم .

بگویم لحظه ای از تو ... از این زیبایی روشن ...

ازین مهتاب ...

بریزم با نسیم و گم شوم در شب ...

بخندم با تو لختی در کنار آب ...

زبانم گنگ و ذهنم کور ... تنم خسته دلم رنجور ...

تمام واژه ها قامت خمیده ... نا توان ... بی نور ...

پر از پیچیدگیست این ذهن نا هموار...

سکوت واژه ها در هم تنیده .مثل یک آوار ...

من از پیچیدگی ها سخت بیزارم ...

توبامن ساده می گویی و من هم ساده می گویم :

خدایا دوستت دارم

نوشته شده در یکشنبه 92/11/20ساعت 3:5 عصر توسط diafeh نظرات ( ) |